Blog: hoe overleef je het coronavirus praktisch gezien met een beperking?
Het zijn moeilijke tijden met het
coronavirus dat zowel in België als Nederland voor onrust en allerlei
restrictieve overheidsmaatregelen zorgt. Het is niet mijn bedoeling met
dit blog een uitputtende vergelijking te maken tussen Nederland en
België, maar ik wil wel een paar dingen aanstippen die mij opvallen wat
de positie van mensen met een beperking betreft. Ik zal ook ingaan op
mijn eigen situatie.
Tijdens de persconferentie van de
Nederlandse premier Mark Rutte was gisteren voor het eerst ook live een
tolk Nederlandse Gebarentaal aanwezig. Goede zaak, want ook doven moeten
de laatste ontwikkelingen mee kunnen krijgen en aangezien een toespraak
van de premier niet wordt ondertiteld ... Gisteravond laat was er een
persconferentie van de federale premier van België en haar Waalse en
Vlaamse ambtsgenoten. Geen Gebarentolk Vlaams of Frans te zien. Slechte
zaak.
In België zijn alle woonzorgcentra
voor ouderen en mensen met een beperking dicht voor externe bezoekers.
Alleen wie er echt moet wezen, wordt binnengelaten. Het is een feit dat
onder mensen met een beperking ook personen zijn met een zwakkere
gezondheid. In Nederland heb ik nog niet van zo'n maatregel gehoord.
Schat men daar het risico lager in?
Ouderen wordt in Nederland afgeraden
met het openbaar vervoer te reizen. Ik snap de gedachte erachter, maar
niet iedere oudere heeft een auto en niet iedere oudere woont op
loopafstand van een supermarkt of apotheek. Hoe moet hij/zij dan aan
noodzakelijke spullen komen? Familie/mantelzorgers kunnen niet altijd
stante pede komen opdraven. Hetzelfde geldt voor personen met een
beperking.
Kortom: er is wel aandacht voor
ouderen en personen met een beperking in het heetst van de strijd tegen
het coronavirus, maar ik heb niet het idee dat het consequent is. Zeker
niet wat personen met beperking betreft. Het is meer van 'oh jee, die
zijn er ook nog'.
Ja, wij zijn er ook nog en we zijn
een zeer diverse doelgroep. Dat maakt het ook lastig om ons goed te
bereiken, voor te lichten en adequaat beleid op af te stemmen. Daar ben
ik mij van bewust. Hoe overleef ik zelf het coronavirus? Uiteraard volg
ik de hygiënische adviezen op. Ik vermijd drukke plekken (alle grote
evenementen in België zijn afgelast tot 3 april, cafés en restaurants
moeten dicht, dus dat is een makkie). Boodschappen. Ik woon op
loopafstand van supermarkten. Dat is mijn geluk. Er is geen reden om te
hamsteren, wordt vanuit overheidswege gezegd. Ik zal het ook niet doen,
maar ik ga dit weekend toch wel extra naar de supermarkt om iets van een
voorraad in te slaan. Ik kan er namelijk niet vanuit gaan dat alle
Antwerpenaren zich ook inhouden. En wat als ik mijn vertrouwde spullen
niet meer kan vinden, omdat ze op zijn? Reizen. Ik heb sollicitaties
lopen. Ook in Nederland. Stel dat ik op gesprek moet komen in Nederland:
rijdt de trein of de bus nog of gooit Rutte de grens dicht? Mijn moeder
is oud, 79, en vraagt veel aandacht. Ik reis voorlopig niet naar haar
toe in Rotterdam. Zolang het niet dringend noodzakelijk is. Gelukkig kan
ze alles nog zelf en gaat het fysiek nog. Op 7 april moet ik op
tandartscontrole komen in Rotterdam. Kan dat doorgaan? Ik zal ze
volgende week eens contacteren hoe zij erin staan.
Ik overleef het allemaal wel. En jullie
ook, daar ga ik van uit. Het moet alleen niet veel gekker worden en de
communicatie vanuit de overheid mag nog wel wat meer specifiek gericht
op wat te doen en waar je terechtkunt voor hulp/bij vragen als je een
beperking hebt.
Copyright tekst: Johan Peters, 13/03/2020 - ...